Recensie | Did I mention I love you? – Estelle Maskame

Titel: Did I mention I love you? (#1)
Auteur: Estelle Maskame
Uitgever: Uitgeverij Moon
Genre: young adult contemporary
Mijn waardering: ★★★
Koop dit boek bij Bol.com

Eden brengt de zomer door bij haar vader die ze na de scheiding van haar ouders drie jaar niet gezien heeft. Ze krijgt er drie stiefbroers bij, van wie de oudste, Tyler opvalt door zijn onbehouwen en arrogante gedrag. En toch… trekken Eden en Tyler steeds meer naar elkaar toe. Maar het kan niet. Ze zijn stiefbroer en -zus en bovendien heeft Tyler al een vriendin. Hoe lang kunnen ze hun liefde voor elkaar blijven ontkennen?

Did I mention… mijn verwachtingen?

Eerlijk gezegd verwachtte ik niet echt een bijzonder verhaal. Het leek me een beetje zoetsappig liefdesverhaal en er zijn natuurlijk genoeg mensen die daar dol op zijn, maar het verhaal klonk gewoon voorspelbaar: ze kunnen niet samen zijn, maar willen het wel. Zo ken ik wel meer verhalen over onmogelijke liefdes, maar uiteindelijk komt het allemaal goed. Liefde overwint alles, toch? Maar in dit boek is dat anders.

Did I mention… de personages?

Aanvankelijk vindt Eden Tyler echt een eikel, hoe kan het dan ooit logisch zijn dat ze verliefd op hem wordt? vroeg ik me af. Maar het was echt logisch uitgewerkt en er is ook ruim de tijd voor genomen. Het nadeel is dat je er dus wel langer op zit te wachten, want je weet dat het komen gaat (lang leve de achterflaptekst).

De personages zijn leuk. Ik vond Eden echt al heel snel tof, en Tyler is ook leuk. Niet altijd even geweldig; in het begin bijvoorbeeld shipte ik Eden met zijn stiefbroertje. En alle nieuwe vrienden en vriendinnen van Eden en de daarbij behorende geheimen, leugens en drama… echt een toevoeging!

Did I mention… het verhaal?

Dat brengt dus wel meer onderwerpen in het spel en ik moet zeggen: niet alles is even interessant. Het gaat over Eden’s gehele vakantie met alles en iedereen en dat is veelzijdig. Van feesten en dronken worden tot hardlopen, familie-etentjes en ruzies. Het boek is dik (400 pagina’s) en niet alles is dan even interessant. De eerste helft vond ik persoonlijk gewoon leuker, misschien omdat je daarna wel weet hoe het met iedereen zit.

Did I mention… het einde?

Het einde had ik zo graag anders willen zien. Het is mijn persoonlijke voorkeur, maar ik vind het echt jammer dat het niet afliep zoals ik wilde. Het epiloog heeft wel weer veel rechtgezet. Het verhaal is zo een brug naar het vervolg; daarom denk ik dat Estelle Maskame het niet heeft geëindigd zoals mij nu het leukste leek. Ik ga ervan uit dat zich daar weer genoeg problemen voordoen, al klinken het wel een beetje als dezelfde soort liefdesstruggles. Maar ik wil meer Eden en meer Tyler dus ja, doe mij het vervolg, alsjeblieft.